چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته کسی معنی نگاه خستت رو نفهمه... چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته به همه لبخند بزنی و توی دلت یه دنیا غم باشه... چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته دلت گرفته باشه و یه بغض تو گلوت داشته باشی، اما مجبور باشی بخندی... چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته دلتنگ باشی، اما مجبور باشی دلتنگیات رو سرکوب کنی واسه وجود نازنینش... چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته وقتی همه میخندن، ناگهان با یه جمله دلت بگیره و آروم آروم تو دلت اشک بریزی و بشکنی... چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر سخـــــــــــته موضوعی که دلت رو به آتیش میکشه رو بشنوی و مجبور بشی بالاجبار لبخند بزنی
وای خوش به حالـــت چقدر لاغر شــــــدی .
رمــــــــــز موفقیتت چــــــــــــی بـــــــــود ؟
مـــــــن فقط لبخنـــــــــــد میزنم و تو دلـــم میگــــــــــم :
بـــازیــــــــــــــــــچِه شـــــــــــــــــدَن ...
آدما نباس دوســـــت پیدا کنن
چون وقتی میـــــرن
وقتی دیگه نمــــــیشه بهشون زنــــگ بزنــــــــــــی
وقتی نمیتونـــــــــــی درد و دل کنــــــــــی
یا حتی باهاشون شوخـــــــــی کنی و بخنـــــــــــدی
و همه دوستی خلاصه میشه تو عکسهــــات و خاطــــــــراتت
هی بغــــــــض تو گلوت گـــــــیر میکنه
خفـــــه ات میـــــــــکنه
آدما باس همیشه تنـــــــــــــــــها بمونن…!
ارنست همینگوی میگه :
” هر کس در دنیا باید یکــــــــــــی را داشته باشــــــــــد که حرف های خود را با او بزنــــــــــــد،
آزادانه و بدون رودربایسی و خجالـــــت،
به راستی انسان از تنهایی دق می کنــــــــــــــد! “